Tıpkı insan gibidir şehir, bir kalbi vardır, kalbiyle var olduğu oranda ahenklidir.

Kalbinden haberdar olduğu kadar mutmaindir, huzurludur.

O yüzden kadim şehir Midyat’ın kalbini diri tutmak gerekir.

Nedir şehrin kalbi; ya da neresidir, ya da sadece bir mekân mıdır, bir zaman mıdır, ya da şehirde gün içinde bir an mıdır şehrin kalbi?

Kim bilir belki bir yerdir, bir mekândır şehrin kalbi; mesela bir Gelüşke hanıdır, mesela Sıla Konağıdır, mesela Mor Abrohom Manastırıdır, Meryem Ana Kilisesidir, Şairin Müzesidir, Noyanlar Sanat evidir, Mor Abrohom Manastırı Botanik Parkıdır...

Ya da Cevat Paşa Camiidir.

Mesela tarihi Gümüşçüler Çarşısıdır şehrin kalbi.

Dedik ya şehrin kalbi bazen andır, bazen zamandır, ama çokça mekândır.

Bazen de şehre nazar eden bir kişidir kişilerdir mesela insandır, inançlardır, kültürlerdir ve bir şehri bunlar sayesinde tanırsınız.

O yüzden 'Dinler ve Diller Diyarı' diye anılan  Midyat gibi şehirler olur.

Onun için şehrin kalbi bazen orda yaşamış olanlardır, Müslümanlar, Süryaniler ve Ezidiler’dir.

Şehirlerin de kalbi vardır ve şehrin kalbi atar tarihi mistik sokaklarında.

Ve şehrin kalbinden, şehrin sokaklarına ve insanına kan pompalanır.

Şehrin kalbi şehrin hayat kaynağıdır.

O yüzden şehrin kalbine, kalbinizi ferahlatan, genişleten, yüreğinize şifa olan şehrin kalbine dokunmadan geçemezseniz şehirden.

Şehirde yaşamak ile şehirle yaşamak arasındaki farkı bize fark ettirecek olan şehrin kalbidir.

Şehrin ruhunu yaşadığımız kadar şehirle yaşayabileceğiz.

Şehri; şehirle, şehrin kalbi ile birlikte yaşamamız gerekiyor.

Şehrin kalbiyle kalın.